هر روز شاهد انتشار لیست های بزرگ و کوچک از شخصیت ها و افراد باشناسنامه و بی شناسنامه سیاسی بعنوان نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری هستیم.
لیست ها و اسامی که هدف واقعی پشت پرده بخش زیادی از آنها ، نفع فردی یا منفعت جریانی خاص است. زمانی که از این مدعیان، درخواست برنامه و اولویت های فعالیتی ، معرفی تیم های مدیریتی و رویکردها و جهت گیری های کلان توسعه ای و تمدنی می گردد، در گام نخست بشکلی طوطی وار اقدام به بیان حرف های گل درشت نموده و وقتی مجددا مورد سوال قرار می گیرند، با نوعی درماندگی و تغییر حالت چهره ، لبخند کم رمقی را بر لب جاری کرده و از رسالت های خود در خصوص گرم کردن تنور انتخابات و …. ، حرف می زنند. آخر ناحسابی ها ، خیلی از شهروندان شما را بعنوان هیزم تنور انتخابات هم قبول ندارند، چه برسد گرم کردن جریان انتخابات ریاست جمهوری؟
تا کی باید جامعه مدنی و دینی، با دیده مماشات به نفع گرائی و منفعت طلبی شخصی شما زیر ماسک نامزد انتخابات ، نگاه ترحمی داشته باشد؟ تا کی باید اجازه داد هر فردی و جریانی به خود اجازه معرفی نامزد انتخابات ریاست جمهوری، بدون ارایه برنامه و بدون معرفی تیم مدیریتی بدهد؟
تا کی باید به اسم آزادی، مسخره بازی برخی از جناح ها و جریانات سوخته شده و ناکارآمد را تحمل کرد؟ آزموده را آزمودن خطاست. طرف کلید باغ خودش را برای باغبانی به بعضی ها نمی دهد،آن وقت فلان رسانه وابسته به فلان جا، در خصوص احتمال حضور ننه قلی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ سخن می گوید.
افکار عمومی به شکل پیدا و ناپیدا به این نوع داستان ها می خندد. حداقل حرمت خودتان را حفظ نموده و باعث ناراحتی بیشتر مردم نشوید.
- منبع خبر : سایت خبری شعار سال
